Signalen dat het moeilijk met me gaat

Sta nu eens stil bij de eerste tekenen die je bij jezelf opmerkt als je je slechter begint te voelen.

Misschien beland je af en toe in een depressieve periode, of heb je last van angsten, vermoeidheid of de neiging om terug in je oude verslaving te gaan hervallen. Je mag er zeker van zijn dat er nog moeilijke tijden in je leven zullen komen, dat is normaal en hoort erbij. Mensen hebben dan de neiging om ongemerkt in oude patronen te hervallen. Om je bewustzijn hiervan net te verhogen, is het zinvol om eventjes stil te staan bij wat jouw eerste signalen zijn als het slechter begint te gaan.

Om je meer bewust te worden van je signalen kan je elke dag een aantal keer een 3 minuten adempauze nemen om naar binnen te kijken en te zien welke gedachten, gevoelens of gewaarwordingen in je lichaam je ervaart.

Welk gedrag stel je als het bergaf met je gaat? 

Bvb je gaat meer TV kijken, je gaat minder de deur uit, je gaat meer of net minder slapen, meer of net minder eten, sneller moe zijn, je meditatiepraktijk begint te slabakken, huishoudelijke taakjes blijven liggen, deadlines uitstellen, al eens vaker een glas drinken, …

Welke gedachten komen er meer de kop op steken als het bergafwaarts met je gaat?

Je merkt het niet alleen op niveau van je gedrag, maar je merkt het vaak ook aan je gedachtepatronen: jezelf meer op je kop geven: “Waar ben ik nu weeral mee bezig!”, meer angstige gedachten, meer gaan piekeren,… Soms kan het ook een signaal zin als je merkt dat je meer begint te vergeten of je hoofd minder helder is.

Welke gevoelens kunnen een signaal zijn dat je een mindere periode tegemoet ga?

Of je merkt het op niveau van je gevoelens: je blaakt niet meer van zelfvertrouwen, anderen lopen je in de weg en ergeren je, je verliest je interesse in dingen die je anders wel interesseren, twijfelzucht, wantrouwiger worden naar anderen toe…

Welke signalen merk je in je lichaam bij mindere periodes?

Of je kan het ook op niveau van je lichaam merken: meer spanningen in je nek of rug, of net een loom gevoel, hoofdpijnen, maagklachten, oorsuizen,…

Waarom doen we deze oefening?

Als we ons bewust zijn dat het iets minder gaat met ons, dan kunnen we ook bewust kiezen voor hoe we hiermee omgaan. Hervallen we werkelijk in oude patronen en grijpen we naar die fles wijn, reep chocolade? Of gaan we onszelf bang maken door de ergste scenario’s te bedenken: vb het komt nooit meer goed met me, ik zal mijn job verliezen, mijn man zal van me weglopen, mijn vrienden gaan me laten vallen en …, “Help!”. Vervallen we in een slachtofferrol en vergaan we in zelfmedelijden?

Of gaan we net met mededogen ons lijden erkenning geven en onszelf met warmte toespreken, het lijden een plek geven in plaats van het weg te duwen? Ontdek in deze oefening hoe je je stemming in eigen handen kan nemen en je energie in balans kan houden.

Dit laatste is een veel gezondere reactie die je kan helpen op een flexibelere manier in het leven te staan en om te gaan met het onvermijdelijke lijden dat leven met zich meebrengt. Het vermijden van lijden wordt in de westerse psychologie als eerste stap richting psychopathologie beschouwd. Wat niet betekent dat we af en toe afleiding mogen zoeken.